Archiwum: Blog

Nastawienie rozwojowe, to największy dar który można dać dziecku. Osoby o tym nastawieniu są bardziej wytrwałe w dążeniu do celu i częściej osiągają to, co jest dla nich wartościowe w życiu.

Kiedy dziecko wyznaje nastawienie na rozwój, etykiety nie przeszkadzają mu w funkcjonowaniu, gdyż to nastawienie je neutralizuje.

5 kroków do nastawienia rozwojowego:

1. Omów teorię

Porozmawiaj z dzieckiem o zmianach które zachodzą w mózgu w skutek uczenia się.  Poszukaj artykułów o neuroplastyce i rozbudowie sieci neuronów w wyniku stymulacji.

2. Jak najczęściej dawaj dziecku „komunikaty rozwojowe”

• Twój mózg jest jak mięsień, ćwicząc go stajesz się bystrzejszy.
• Kiedy robisz zadanie z matematyki, twój mózg dosłownie się zmienia, przybywa w nim nowych połączeń między neuronami i stajesz się bardziej inteligentny.
• Inteligencja nie jest cechą daną raz na zawsze, tylko zdolnością, która rozwija się dzięki pracy umysłowej.
• Robimy rzeczy trudne, bo to najbardziej rozwija mózg.
• Twoja osobowość nie jest wykuta w skale, możesz zmienić swój charakter.
• Rezultat = pracowitość + strategia.
• Postaraj się bardziej lub zmień strategię
• Nie ma porażki, jest informacja.

3. Chwal rozwojowo. Dostrzegaj wysiłek i strategię a nie talenty i umiejętności.

Dostrzegaj wysiłek i strategię a nie talenty i umiejętności. Zamiast „jesteś inteligentna”, możesz powiedzieć:

• Widzę, że się starałaś.
• Podoba mi się sposób, w jaki to zrobiłaś.
• Jak to zrobiłaś?
• Cieszę się, że sprawia ci radość to, co osiągnęłaś.
• Widzę, że cię to kręci!
• Podziwiam twój sposób rozumowania.

4. Nie krytykuj i nie etykietuj negatywnie.

Możesz powiedzieć co widzisz i co czujesz zamiast oceniać. Zamiast „niezdara” możesz powiedzieć po prostu: „rozsypałeś, teraz posprzątaj”. Zamiast ocenić, że dziecko jest „bałaganiarzem” możesz powiedzieć: „Smutno mi, kiedy widzę, jak trzeci dzień brudne skarpetki leżą na podłodze”.”

5. Świeć własnym przykładem.

Rodzicu, ty też możesz się zmienić? Każda prawidłowo udzielona pochwała, czy powstrzymanie się od krytyki sprawia, że twój mózg się zmienia.

–

Zapoznaj się z treścią naszego biuletynu tutaj.

W dniach 9  oraz 16 września organizujemy DNI OTWARTE Akademii Nauki wraz z bezpłatnymi lekcjami pokazowymi.

To jedyny moment w roku, aby przetestować nasze zajęcia!

Zapisy na lekcje pokazowe  https://www.akn.pl/dni-otwartych-drzwi-2023/

Robert Sternberg, współczesny ekspert od inteligencji, uważa, że głównym czynnikiem który decyduje o tym, czy dziecko osiągnie mistrzostwo, nie są wrodzone zdolności, ale celowe zaangażowanie w rozwój. Nie zawsze ci, którzy na początku byli najinteligentniejsi, okazują się najinteligentniejsi na końcu, stwierdza badacz.

Naukowcy rozdali uczniom dość łatwe testy logiczne, które dzieci z chęcią rozwiązały i dobrze się przy tym bawiły. Jednak kiedy tym samym dzieciom rozdano testy ciut za trudne na ich wiek, wyraźnie zarysowały się dwie postawy.

Były dzieci, które szybko zniechęcały się i wracały do testów łatwiejszych, bądź zupełnie traciły zainteresowanie rozwiązywaniem zadań. Porażka sprawiała, że szybko poddawały się i wyraźnie cierpiały (niektóre nawet zaczęły płakać). Były jednak i takie dzieci, które cieszyły się, że mogą się czegoś nowego nauczyć i konsekwentnie brały testy trudniejsze do rozwiązania. Porażka zdawała  się motywować je do większego wysiłku. Czym różniły się od siebie te dzieci? Badania wykazały, że różniły się one nastawieniem do siebie samych, swoich cech i możliwości.

Wyobrażenia dziecka o sobie, wywierają olbrzymi wpływ na to jak będzie wyglądać jego życie. Wyobrażenia mogą zdecydować o tym czy dziecko stanie się tym, kim chce i czy osiągnie w dorosłym życiu to, co ma dla niego wartość.

Dzieci opisane powyżej jako pierwsze, miały nastawienie stałościowe, to znaczy podświadomie wierzyły, że ich cechy są ustalone raz na zawsze – człowiek może być albo mądry albo głupi a porażka wskazuje na to drugie (już taki jestem.). Druga grupa dzieci reprezentowała nastawienie rozwojowe. Podświadomie wiedziały, że wszystkie cechy, w tym również sprawność intelektualną, można rozwijać przez pracę i zastosowanie odpowiedniej strategii. I to właśnie robiły – rozwiązywały trudne testy i stawały się mądrzejsze. Nie tylko nie zniechęcały się porażkami, ale w ogóle zdawały się nie dostrzegać, że je ponoszą.

Carol Dweck, która odkryła i opisała te dwa rodzaje nastawień i ich konsekwencje, pisze w swojej książce „Nowa psychologia motywacji”:

To niesamowite, że tylko jedno przekonanie, że mogę zmienić swój charakter i intelekt, daje dzieciom upodobanie do wyzwań, wiarę w znaczenie wysiłku, elastyczność w obliczu niepowodzeń, i bardziej kreatywne osiągnięcia.

Osoby STAŁOŚCIOWE wierzą, że:

• Zwyciężają zdolniejsi.
• Porażka cię określa (jeżeli sukces = talent, to porażka = brak talentu).
• Wysiłek jest dla tych, co nie mają talentu (syndrom zera i bohatera).

Konsekwencje takiego podejścia:

• Osoby z podejściem stałościowym przejmują się swoim wizerunkiem.
• Muszą ciągle udowadniać swoją inteligencję lub inne talenty.
• Źle znoszą porażki.
• Rezygnują z trudnych zadań.
• Jeśli im nie wychodzi, obwiniają siebie lub innych.
• Najczęściej uczą się mechanicznie.

Osoby ROZWOJOWE wierzą, że:

• Sukces, to dawanie z siebie wszystkiego.
• Porażka nie określa, kim jesteś.
• Rezultat to wynik pracowitości i strategii.

Konsekwencje takiego podejścia:

• Osoby z podejściem rozwojowym uczą się, bo chcą poznać nowe rzeczy.
• Porażka motywuje ich do zmiany strategii bądź wysiłku.
• Zazwyczaj stosują skuteczne metody uczenia się.
• Lubią wyzwania.
• Wiedzą, że mogą się zmienić.

–

Zapoznaj się z treścią naszego biuletynu tutaj.

W dniach 9  oraz 16 września organizujemy DNI OTWARTE Akademii Nauki wraz z bezpłatnymi lekcjami pokazowymi.

To jedyny moment w roku, aby przetestować nasze zajęcia!

Zapisy na lekcje pokazowe  https://www.akn.pl/dni-otwartych-drzwi-2023/

Zasada zmienność/stałość (pisaliśmy o niej w poprzednim artykule http://www.akn.pl/5716-2/) nie dotyczy tylko sukcesów w nauce. David Scott Yeager z Uniwersytetu w Teksasie chciał znaleźć sposób, by zapobiec depresji u nastolatków, częstej na początku nauki w liceum. Uważał on, że problem tkwi między innymi w przekonaniu młodzieży, że osobowość jest niezmienna i nie można jej modyfikować, co jest dość przytłaczające w okresie, gdy wielu z nich nie czuje się ze sobą szczególnie dobrze. Yeager przeprowadził badanie z udziałem uczniów dziewiątych klas. Młodzież z grupy terapeutycznej czytała krótki tekst o tym, że osobowość nie jest wykuta w skale, a problemy nie wynikają ze stałych cech osobowości. Młodzi ludzie czytali też artykuł o plastyczności mózgu oraz opisywali własnymi słowami, jak może się zmienić osobowość. Dziewięć miesięcy później nastolatki, które zapoznały się z tekstem, nie wykazały objawów depresji. Natomiast uczniowie z grupy kontrolnej (którzy czytali o tym, że można kształtować sprawność ruchową, ale nie osobowość) wykazywali  około 39-procentowy wzrost objawów depresji – zgodnie z wcześniejszymi badaniami dotyczącymi depresji wśród młodzieży nieobjętej badaniem.

Powyższy artykuł  został napisany na podstawie książki Amy Cuddy Wstań! Skuteczny sposób, by zyskać pewność siebie i stawić czoło wyzwaniom, którą polecamy rodzicom.

–

Zapoznaj się z treścią naszego biuletynu tutaj.

W dniach 9  oraz 16 września organizujemy DNI OTWARTE Akademii Nauki wraz z bezpłatnymi lekcjami pokazowymi.

To jedyny moment w roku, aby przetestować nasze zajęcia!

Zapisy na lekcje pokazowe  https://www.akn.pl/dni-otwartych-drzwi-2023/